MOSH/MOAH-vrije smeermiddelen – is dat mogelijk?
MOSH/MOAH
Bij Verbeek Fluid Solutions begrijpen we dat MOSH (Mineral Oil Saturated Hydrocarbons) en MOAH (Mineral Oil Aromatic Hydrocarbons) al een tijdje zorgen baren in verschillende industrieën zoals de voedingsindustrie, farmaceutische industrie, verpakkingsindustrie en de smeermiddelenleveranciers. We willen onze klanten geruststellen dat we alles doen om verontreiniging van eindproducten te voorkomen.
Voedselveiligheid en Analyses
Voor de voedselindustrie worden voortdurend nieuwe analysemethoden ontwikkeld om verontreinigingen zoals MOSH en MOAH op te sporen en te evalueren. Het is belangrijk om te weten of een kritische limiet is overschreden, zodat de veiligheid van ons voedsel gegarandeerd blijft. Deze analyses zijn vaak ingewikkeld en geven niet altijd direct duidelijkheid over een verontreiniging. Het is goed om te weten dat MOSH, vooral n-alcanen, van nature aanwezig kunnen zijn in fruit en groenten.
Wat zijn MOSH en MOAH?
MOH bestaat voornamelijk uit MOSH (ongeveer 80%; alifatische koolwaterstoffen) en MOAH (ongeveer 20%; aromatische koolwaterstoffen). Deze stoffen komen voor in complexe producten zoals gas, brandstof, smeerolie en was, waardoor het moeilijk is om hun oorsprong precies te traceren. Bijvoorbeeld, gewassen kunnen tijdens het landbouwproces al verontreinigd raken.
Zijn smeermiddelen met H1-registratie gevaarlijk?
Nee, smeermiddelen met een H1-registratie zijn veilig. Deze smeermiddelen zijn ontworpen voor gebruik in technologie en constructie-elementen rond de voedselverwerking, en zijn niet bedoeld als voedseladditieven. Volgens de USDA FDA 21 CRF §178.3570 “lubricants with incidental food contact” is een kleine mate van verontreiniging toegestaan. Vanaf het begin van de voedselproductie is een maximale verontreiniging van 10 ppm (parts per million) voor minerale olie en synthetische smeermiddelen toegestaan, en tot maximaal 1 ppm voor smeermiddelen op basis van siliconenolie.
Belangrijke punten:
- Geen voedseladditieven: H1-smeermiddelen zijn speciaal ontworpen voor gebruik in apparatuur en oppervlakken die per ongeluk in contact kunnen komen met voedsel, maar ze zijn geen voedseladditieven.
- Regelgeving en limieten: De USDA en FDA reguleren het gebruik van deze smeermiddelen streng, inclusief de toegestane niveaus van verontreiniging.
- Veiligheid: De vastgestelde limieten zorgen ervoor dat de veiligheid van voedsel niet in gevaar komt bij incidenteel contact.
Voor meer informatie over H1-smeermiddelen en hun veiligheidsprotocollen, raadpleeg de volledige tekst van de USDA FDA 21 CRF §178.3570.
Bevatten H1-smeermiddelen MOSH/MOAH?
Ja, smeermiddelen op basis van minerale olie met H1-registratie kunnen MOSH en soms ook sporen van MOAH bevatten. Tijdens het raffinageproces van minerale olie worden bepaalde typen MOAH, vooral polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAC) met 3 tot 7 ringen, verwijderd vanwege hun verband met genotoxiciteit. PAC’s met 1 tot 2 ringen blijven echter in de minerale olie aanwezig.
De nieuwste studie van de EFSA (European Food Safety Authority) toont aan dat MOSH (koolwaterstoffen met een ketenlengte van C10 tot C50) in voedsel geen risico vormt voor de volksgezondheid bij de huidige blootstellingsniveaus. Er is dus geen genotoxiciteit geassocieerd met MOSH.
Typische bronnen van MOSH/MOAH-verontreiniging
Verontreinigingen kunnen optreden van diverse bronnen zoals verontreinigde transportcontainers, uitlaatgassen van verbrandingsmotoren, en smeermiddelen. Verontreiniging met een H1-smeermiddel ontstaat meestal door verkeerd gebruik, zoals overmatig vullen van het maximale smeermiddelvolume in lagers. De meeste H1-smeermiddelen zijn gebaseerd op polyalphaolefinen (PAO), wat betekent dat deze basisoliën bestaan uit synthetische koolwaterstoffen en niet als MOSH worden gedefinieerd.
Voor producten die geen MOSH/MOAH bevatten in hun receptuur, is de volgende vermelding toegevoegd als productspecifieke eigenschap:
„Without MOSH/MOAH as recipe component by definition EU 2017/84“
„Zonder MOSH/MOAH als receptuurbestanddeel volgens definitie EU 2017/84“
Zijn H1-geregistreerde smeermiddelen de enige oorzaak van MOSH/MOAH-verontreiniging in voedsel?
Nee. Vanaf de teelt van de grondstof tot aan de bereiding van het eindproduct, inclusief de toeleveringsketen, is er bij elke stap invloed van MOSH/MOAH. De invloeden van MOSH/MOAH kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën: toevoegingen en proceshulpmiddelen, migratie en verontreiniging.
Toevoegingen of proceshulpmiddelen
Toevoegingen of proceshulpmiddelen zijn onder andere goedgekeurde wassen voor gebruik in de voedselindustrie, bijvoorbeeld als verpakkings-, coating- of glansmiddelen. Deze ingrediënten die in het voedsel kunnen terechtkomen, worden MORE (mineral oil refined products) genoemd. Typische migratieverontreinigingen met MOSH-achtige materialen komen van plastic folies, zoals polyethyleen (PE), die worden gebruikt als functionele barrière in meerlaagse voedselverpakkingen. De gemigreerde oligomeren van het plastic worden vermeld als POSH (polymer oligomeric saturated hydrocarbons), maar worden niet als MOSH gedefinieerd omdat ze niet op minerale olie zijn gebaseerd. Zelfs vanuit bedrukt papierverpakkingsmateriaal kan minerale olie-gebaseerde drukinkt (MOSH/MOAH) in het voedsel migreren.
Typische bronnen van MOSH/MOAH-verontreiniging
Typische bronnen van MOSH/MOAH-verontreiniging zijn veelzijdig, van reeds verontreinigde transportcontainers, invoer van uitlaatgassen van verbrandingsmotoren, tot smeermiddelen. Verontreiniging met een H1-smeermiddel ontstaat meestal door verkeerd gebruik, bijvoorbeeld overmatig vullen van het maximale smeermiddelvolume in lagers. Bovendien zijn de meeste H1-smeermiddelen gebaseerd op polyalphaolefinen (PAO), wat betekent dat deze basisoliën bestaan uit synthetische koolwaterstoffen en niet als MOSH worden gedefinieerd.
MOSH-waarden in voedselanalyses
MOSH-waarden gemeten in voedselanalyses verwijzen naar de totale hoeveelheid koolwaterstoffen die minerale olie bevatten (MOSH genoemd), inclusief MOSH-analogen zoals POSH, PAO en MORE. De bron van de verontreiniging blijft onbekend omdat traceerbaarheid analytisch niet mogelijk is. Er zijn geen exacte limieten voor MOSH-waarden, maar het Duitse Federale Instituut voor Risicobeoordeling (BfR) geeft een aanbeveling voor maximale MOSH-niveaus in voedsel. Er zijn gedefinieerde limieten voor maximale MOAH-waarden, afhankelijk van het vetgehalte van het voedsel.
